در این فصل، نویسنده به نتیجهگیری کلی از روابط ایران و انگلستان در قرن نوزدهم میپردازد. او به تأکید بر اهمیت حفظ استقلال و تمامیت ارضی ایران در برابر نفوذ قدرتهای خارجی و نیاز به همکاریهای بینالمللی برای تأمین منافع ملی اشاره میکند. همچنین، نویسنده به اهمیت یادگیری از تجربیات گذشته برای شکلدهی به سیاستهای آینده ایران تأکید میکند. برای مطالعه بیشتر لطفا به فایل کتاب مراجعه کنید.